Vrijdag 12 december 2014 – de laatste twee

Ralph en Dennis houden het vandaag voor bekeken. Jerry en ik trekken er nog op uit voor twee duiken, zodat we 24 uur hebben voor onze vlucht en zodat ons gerief nog kan drogen (hopelijk).
Het worden twee duiken in Bunaken, ‘reef walls’, met vertikale muren en begroeiing, beestjes groot en klein.
Een hele groep dolfijnen begeleidt ons deze keer naar de eilanden.
Omdat er minder duikers zijn, worden de groepen die tot dusver over twee boten verspreid zijn samengebracht op één boot.
De andere groep zijn (denk ik) Koreanen. Fancy. Het nieuwste en duurste materiaal. Eén van hen met twee zijdelings gemonteerde flessen.
Elke duikbriefing (dus drie maal per dag…) wordt ons eraan herinnerd dat we op onze manometer moeten letten, wat de tekens zijn voor halve tank en 50 bar, dat we een safety stop moeten maken. Ik schreef het al, een boot voor newbies. Veiligheidsprocedures boven alles, lijkt het motto. Het wekt dan ook des te meer verbazing als de Koreaanse groep na een kwartier rust alweer het water in mag voor hun tweede duik en dus drie duiken maakt op de tijd waarin wij twee duiken doen, rustinterval van een uur incluis. Niet dat ze ondiep blijven, op de eerste duik hingen ze lager dan wij die op 20-25 meter doken.

Er staat stroming, het is niet zo makkelijk scherp te stellen dus vandaag wordt meer rondgekeken naar de koraalformaties dan er foto’s worden gemaakt. Als ik toch iets vind – of mij wordt getoond – dat op de foto moet, moet ik me extra inspannen om me ergens tegen de muur schrap te houden en de camera rustig te houden.

Zo bijvoorbeeld voor een ‘sponge decorator crab’, een krabbetje van een halve centimeter dat een stukje spons meezeult om zo wellicht minder op te vallen.

Ook vandaag kruisen we met regelmaat een schildpad.

Na de tweede en laatste duik wordt ons toegezegd dat onze mand met duikgerief gespoeld zal worden en naar onze kamer worden gebracht.

Een uur later gaan Jerry en ik onze manden maar zelf halen…

Ondertussen verhuist Ralph voor een derde keer van kamer omdat zijn airco kapot is. Zelfs hij raakt uit zijn hum.
Hoe zou het toch te verklaren zijn dat we hier geen drinkgeld achterlaten?
En dan alle camera-onderdelen uit elkaar halen en in de wastafel spoelen, de wetsuit ophangen in de kamer (het regent dus geen kwestie van drogen in de zon) en hopen dat we bij het pakken van de koffer morgenvroeg niet te veel water meenemen als overgewicht.